Η αληθινή ιστορία του πιο πιστού σκύλου της ιστορίας που περίμενε στο σιδηροδρομικό σταθμό τον νεκρό ιδιοκτήτη του
Η σχέση ανθρώπου και σκύλου είναι μια ιστορία τόσο παλιά, όσο ο χρόνος. Ομολογουμένως, κανένας δεν μπορεί να αμφισβητήσει την απεριόριστη αφοσίωση και τον άρρηκτο συναισθηματικό δεσμό μεταξύ ενός σκύλου και του ιδιοκτήτη του.
Κατά τη διάρκεια όλων αυτών των αιώνων, εκατοντάδες απίστευτα συγκινητικές ιστορίες αποδεικνύουν την εκπληκτική αγάπη που μοιράζονται ο σκύλος και ο άνθρωπος μεταξύ τους. Καμία από αυτές τις ιστορίες, ωστόσο, δεν ξεπερνά την ιστορία του Hachiko, του σκύλου που έμεινε στην ιστορία για την τεράστια αφοσίωσή του, καθώς περίμενε επί 10 χρόνια τον νεκρό ιδιοκτήτη του να επιστρέψει στο σπίτι.
Η αλήθεια είναι ότι υπάρχουν πολλές πιστές ράτσες σκύλων που είναι γνωστές για την υπομονετική φύση και την αφοσίωση που δείχνουν στην οικογένειά τους, καθώς περιμένουν τα αφεντικά τους να επιστρέψουν κοντά τους, είτε μετά από μερικές μέρες είτε εβδομάδες είτε ακόμα και μήνες.
Η ιστορία του Hachiko όμως είναι μακράν μια από τις πιο ιδιαίτερες ιστορίες που ειπώθηκαν ποτέ για έναν σκύλο που παρέμεινε πιστός στον ιδιοκτήτη του, μέχρι τον θάνατό του, θυμίζοντας την πιο ένδοξη και μακροχρόνια ιστορία του πιστού σκύλου του Οδυσσέα, τον Άργο, ο οποίος περίμενε τον Οδυσσέα για 10 ολόκληρα χρόνια μετά τον Τρωικό Πόλεμο.
Μάλιστα, η τραγική σύμπτωση που ενώνει τους δύο σκύλους είναι η μακροχρόνια προσμονή και η αιώνια αφοσίωση στον άνθρωπο, καθώς ο Άργος, αφού αναγνώρισε τον αγαπημένο του ιδιοκήτη, Οδυσσέα, τη στιγμή που κανένας άλλος δεν κατάλαβε ότι ήταν μεταμφιεσμένος σε ταπεινό γέρο, έκλεισε για πάντα τα μάτια του, ανακουφισμένος και πανευτυχής για την επιστροφή του βασιλιά της Ιθάκης που τόσο αγάπησε, όσο κανέναν!
Η πραγματική ιστορία του Hachiko
Η πραγματική ιστορία του Hachiko ξεκινά με το εκπληκτικό συναισθηματικό δέσιμο μεταξύ του ζώου και του ιδιοκτήτη του, Hidesaburo Ueno. Παρόλο που ο σκύλος Hachiko έζησε τον 20ο αιώνα, η ιστορία του συνεχίζει να εμπνέει ανθρώπους σε όλο τον κόσμο μέχρι σήμερα.
Ο Hachiko ήταν ένας σκύλος της ράτσας Akita Inu που γεννήθηκε σε μια φάρμα το 1923 και αργότερα υιοθετήθηκε από τον Hidesaburo Ueno, καθηγητή γεωργίας στο Πανεπιστήμιο του Τόκιο. Οι δυο τους είχαν υιοθετήσει μια καθημερινή ρουτίνα που τηρούσαν αδιαλείπτως: περπατούσαν μαζί μέχρι τον σιδηροδρομικό σταθμό της Σιμπούγια, όπου ο Ueno έπαιρνε το τρένο για να πάει στη δουλειά του.
Ο Χάτσικο περνούσε όλη μέρα στον σιδητοδρομικό σταθμό, περιμένοντας τον Ueno να επιστρέψει. Στο μεταξύ, οι τοπικοί καταστηματάρχες και οι εργαζόμενοι στα πρατήρια τον παρακολουθούσαν και συχνά του έδιναν λιχουδιές για να «γλυκάνουν» την προσμονή του, σύμφωνα με μαρτυρίες της εποχής.
Αυτή η ρουτίνα συνεχίστηκε για αρκετά χρόνια, μέχρι που μια μέρα όλα άλλαξαν. Ο Ueno, το αφεντικό του Χάτσικο, δεν γύρισε ποτέ από τη δουλειά, καθώς υπέστη εγκεφαλική αιμορραγία και πέθανε ακαριαία.
Φυσικά, ο σκύλος του δεν είχε ιδέα για αυτό! Έτσι, συνέχισε να περιμένει την επιστροφή του ιδιοκτήτη του. Καθημερινά, όταν εμφανιζόταν το τρένο, ο Χάτσικο βρισκόταν στο σταθμό, αναζητώντας τον Ueno. Μάλιστα, αυτή η αφοσίωσή του στον πολύτιμο άνθρωπό του ήταν αυτή που του χάρισε το παρατσούκλι «ο πιο πιστός σκύλος του 20ου αιώνα».
Το πιο εντυπωσιακό κομμάτι της ιστορίας είναι ότι ο Χάτσικο δεν εγκατέλειψε ποτέ την ελπίδα του και συνέχισε να περιμένει για περισσότερα από εννέα χρόνια μέχρι να επιστρέψει ο ιδιοκτήτης του. Τελικά, ένα πρωί, στις 8 Μαρτίου 1935, ο Χάτσικο βρέθηκε νεκρός, με το επικρατέστερο σενάριο να είναι ότι πέθανε από φυσικά αίτια.
Μετά τον θάνατό του, το σώμα του μεταφέρθηκε στο δωμάτιο αποσκευών του σιδηροδρομικού σταθμού, το οποίο ήταν ένα από τα αγαπημένα του στέκια κατά την παραμονή του εκεί. Στη συνέχεια, φωτογραφήθηκε, περιτριγυρισμένος από τη σύζυγο του Ueno, Yaeko, καθώς και από μέλη του προσωπικού του σταθμού.
Ο Yoshizo Osawa, ένα από τα μέλη του προσωπικού, χάρισε τη φωτογραφία σε μια από τις κόρες του Ueno, η οποία θυμόταν ότι ο μπαμπάς της αγαπούσε τα σκυλιά και της έλεγε συχνά πώς ο Hachiko ερχόταν καθημερινά στο σταθμό μαζί του, όπου απολάμβανε τις λιχουδιές του προσωπικού των γύρω καταστημάτων.
Μάθετε Ακόμα: Σινικό τείχος: Στα «άδυτα» του εμβλήματος της Κίνας!
Τα αγάλματα του Χάτσικο
Αν και η ζωή του Hachiko τελείωσε πριν από δεκαετίες, η ιστορία του συνεχίζει να παραμένει ζωντανή μέχρι σήμερα. Μετά το θάνατο του Hachiko, το σώμα του συντηρήθηκε και τοποθετήθηκε στο Εθνικό Μουσείο Επιστημών της Ιαπωνίας στο Τόκιο. Επιπλέον, ένα μνημείο του Hachiko έχει τοποθετηθεί δίπλα στον τάφο του ιδιοκτήτη του στο νεκροταφείο Aoyama του Τόκιο.
Λόγω του ότι ο Χάτσικο παρέμεινε πιστός στον ιδιοκτήτη του μέχρι τον θάνατο του, ένα χάλκινο άγαλμα με τη μορφή του είχε στηθεί έξω από τον σταθμό Shibuya ως απόδοση φόρου τιμής, το οποίο όμως δυστυχώς καταστράφηκε κατά τον Β’ Παγκόσμιο Πόλεμο.
Αν και το αρχικό άγαλμα του Hachiko δεν μπόρεσε να αποκατασταθεί, ένα νέο το αντικατέστησε στο ίδιο ακριβώς σημείο στο τέλος του πολέμου, το 1948. Σήμερα, το σημείο έχει γίνει ένα δημοφιλές και αγαπημένο συνοικιακό πάρκο όπου οι τουρίστες μπορούν να τιμήσουν και να θαυμάσουν την άνευ όρων αγάπη αυτού του πιστού σκύλου.
Βέβαια, αξίζει να σημειώσουμε ότι αυτό το άγαλμα δεν είναι το μόνο μνημείο που αποτίνει φόρο τιμής στον Χάτσικο. Η είσοδος του σταθμού που βρίσκεται πιο κοντά στο άγαλμα μετονομάστηκε σε «Hachikō-guchi» ή «Η είσοδος/έξοδος Hachikō» στα ιαπωνικά. Επιπλέον, μια από τις γραμμές του τρένου ονομάστηκε επίσης «Γραμμή Χάτσικο».
Προς τιμήν του 80ου έτους από το θάνατο του Hachiko και της 90ης επετείου από τον θάνατο του ιδιοκτήτη του, ένα χάλκινο άγαλμα του Hachiko που επανενώνεται με τον Ueno αποκαλύφθηκε στις 8 Μαρτίου 2015. Το άγαλμα τοποθετήθηκε έξω από το Τμήμα Γεωργίας του Πανεπιστημίου του Τόκιο, όπου δίδασκε ο Ueno.
Η ιστορία του Hachiko ζωντανεύει
Το 2009, κυκλοφόρησε μια ταινία με το όνομα «Hachiko: A Dog’s Tale» και σκηνοθέτη αυτής της κινηματογραφικής μεταφοράς τον Lasse Hallström. Πρόκειται για μια ταινία βασισμένη στην αληθινή ιστορία της άνευ όρων αγάπης του Hachiko για τον ιδιοκτήτη του.
Αν και η ταινία μπορεί να θεωρηθεί σπαρακτική, όσοι την έχουν παρακολουθήσει συμφωνούν ότι αποτυπώνει τέλεια την εξαιρετική αφοσίωση ενός σκύλου για τον ιδιοκτήτη του.
Πέρας της ταινίας όμως, η ιστορία του πιστού Hachiko συνεχίζει να μένει βαθιά ριζωμένη στη μνήμη όσων τη γνωρίζουν.
Ως ένας σύχρονος «Άργος», ο πολύτιμος σκύλος του Οδυσσέα που με τόσο μαεστρία μας παρουσίασε ο κορυφαίος επικός ποιητής μας, ο Όμηρος, στο έπος της «Οδύσσειας», η αφοσίωση του Χάτσικο αναδεικνύει για ακόμα μία φορά την αγάπη και τη στοργή που μοιράζεται ένας σκύλος με τον άνθρωπο, φέρνοντας δάκρυα συγκίνησης, αλλά και χαμόγελα σε όσους μαθαίνουν την ιστορία του πιο διάσημου σκύλου του 20ου αιώνα.
Διαβάστε ακόμα στο Manday.gr:
