Ο Ιούλιος Καίσαρας ήταν ένας διάσημος στρατηγός, πολιτικός και λόγιος στην αρχαία Ρώμη, ο οποίος κατέκτησε την τεράστια περιοχή της Γαλατίας και συνέβαλε στη κατάλυση της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας όταν έγινε δικτάτορας της Ρωμαϊκής Αυτοκρατορίας.
Παρά τη λαμπρή στρατιωτική του ανδρεία, τις πολιτικές του ικανότητες και τη δημοτικότητά του στην κατώτερη και μεσαία τάξη της Ρώμης, η κυριαρχία του διακόπηκε όταν οι αντίπαλοι – απειλούμενοι από την ανερχόμενη δύναμή του – τον δολοφόνησαν βάναυσα.
Η πρώιμη ζωή του Γάιου Ιουλίου Καίσαρα
Ο Γάιος Ιούλιος Καίσαρας γεννήθηκε στις 13 Ιουλίου 100 π.Χ.. Ο πατέρας του ονομαζόταν επίσης Γάιος Ιούλιος Καίσαρας, και η μητέρα του Αουρέλια Κόττα. Ήταν επίσης ανιψιός του διάσημου Ρωμαίου στρατηγού Γάιου Μάριου.
Ο Καίσαρας εντόπισε τη γενεαλογία του στην προέλευση της Ρώμης και ισχυρίστηκε ότι ήταν απόγονος της θεάς Αφροδίτης μέσω του Τρώα πρίγκιπα Αινεία και του γιου του Ίουλου. Ωστόσο, παρά την υποτιθέμενη ευγενή κληρονομιά του, η οικογένεια του Καίσαρα δεν ήταν πλούσια ούτε είχε ιδιαίτερη επιρροή στη ρωμαϊκή πολιτική.
Μετά τον ξαφνικό θάνατο του πατέρα του το 85 π.Χ., ο Καίσαρας έγινε αρχηγός της οικογένειάς του σε ηλικία 16 ετών, ακριβώς στη μέση του εμφυλίου πολέμου μεταξύ του θείου του και του Ρωμαίου ηγεμόνα Λεύκιου Κορνήλιου Σύλλα (Lucius Cornelius Sulla).
Το 84 π.Χ. παντρεύτηκε την Κορνηλία, κόρη ενός συμμάχου του Μάριου. Ο Καίσαρας και η Κορνήλια απέκτησαν ένα παιδί, μια κόρη που την έλεγαν Ιουλία.
Το 82 π.Χ., ο Σύλλας κέρδισε τον εμφύλιο πόλεμο και διέταξε τον Καίσαρα να χωρίσει με την Κορνηλία. Ο Καίσαρας όμως αρνήθηκε και κρύφτηκε. Η οικογένειά του παρενέβη και έπεισε τον Σύλλα να χαρίσει τη ζωή στον Καίσαρα. Ωστόσο, ο Σύλλας αφαίρεσε τον Καίσαρα από την κληρονομιά του.
Παρά την αναστολή της ποινής του από τον θείο του, ο Καίσαρας έφυγε από τη Ρώμη, κατατάχθηκε στο στρατό και κέρδισε το περίφημο αστικό στέμμα για το θάρρος του στην Πολιορκία της Μυτιλήνης το 80 π.Χ. Μετά το θάνατο του Σύλλα το 78 π.Χ., ο Καίσαρας επέστρεψε στη Ρώμη και έγινε ένας επιτυχημένος «εισαγγελέας» ευρέως γνωστός για τις ρητορικές του ικανότητες.
Οι πειρατές συλλαμβάνουν τον Καίσαρα
Το 75 π.Χ., καθώς διέσχιζε το Αιγαίο Πέλαγος για τη Ρόδο για να σπουδάσει φιλοσοφία και ρητορική, δολοφόνοι πειρατές τον συνέλαβαν. Σύμφωνα με πληροφορίες, ο Καίσαρας ενήργησε περισσότερο σαν κυρίαρχος ηγέτης με τους πειρατές παρά σαν αιχμάλωτός τους.
Αφού πληρώθηκαν τα λύτρα του, οι πειρατές τον άφησαν να φύγει. Ο Καίσαρας όμως δεν αρκέστηκε στην απελευθέρωσή του και προσέλαβε έναν ιδιωτικό στόλο για να τους κυνηγήσει. Αφού τους έπιασε, τους θανάτωσε με σταύρωση για τα εγκλήματά τους.
Η πολιτική άνοδος
Ο Καίσαρας άρχισε σύντομα την πολιτική του καριέρα. Έγινε στρατιωτικός και στη συνέχεια ταμείας μιας ρωμαϊκής επαρχίας το 69 π.Χ., την ίδια χρονιά που πέθανε η σύζυγός του Κορνήλια.
Το 67 π.Χ., παντρεύτηκε την Πομπηία, εγγονή του Σύλλα και συγγενή του Gnaeus Pompeius Magnus (Μέγας Πομπήιος), με την οποία συνήψε σημαντική συμμαχία.
Το 65 π.Χ., ο Καίσαρας έγινε σημαντικός Ρωμαίος αγορανόμος, κάτι σαν αστυνομικός – τηρουμένων των αναλογιών με τη σύγχρονη εποχή – και παρήγαγε πολυτελή παιχνίδια στο Circus Maximus που τον έκαναν αγαπητό στο κοινό, αλλά του στοίχησαν τη περιουσία του και τον άφησαν γεμάτο χρέη. Δύο χρόνια αργότερα, εξελέγη Μέγας Ποντίφικας (Pontifex Maximus).
Ο Καίσαρας χώρισε από την Πομπηία το 62 π.Χ. αφού ένας πολιτικός υποκίνησε ένα μεγάλο σκάνδαλο όταν μεταμφιέστηκε σε γυναίκα και μπήκε σε ένα ιερό φεστιβάλ γυναικών που είχε διοργανωθεί από την Πομπηία.
Η Πρώτη Τριανδρία
Ένα χρόνο αργότερα, ο Καίσαρας έγινε κυβερνήτης της Ισπανίας. Μια σειρά επιτυχημένων στρατιωτικών και πολιτικών ελιγμών, μαζί με την υποστήριξη του Πομπήιου και του Μάρκου Λικίνιου Κράσσου (γνωστού ως ο πλουσιότερος άνθρωπος στη Ρώμη), βοήθησαν τον Καίσαρα να εκλεγεί ως ανώτερος Ρωμαίος ύπατος το 59 π.Χ.
Ο Καίσαρας, ο Κράσσος και ο Πομπήιος σύντομα σχημάτισαν μια άτυπη συμμαχία (που ενισχύθηκε από τον γάμο της κόρης του Καίσαρα, Ιουλίας με τον Πομπήιο) γνωστή ως η Πρώτη Τριανδρία. Η ένωση τρομοκρατούσε τη Ρωμαϊκή Σύγκλυτο που γνώριζε ότι μια συνεργασία μεταξύ τόσο ισχυρών ανδρών θα αποδεικνυόταν ασταμάτητη. Είχαν δίκιο και η τριανδρία σύντομα κατάφερε να ελέγχει τη Ρώμη.
Ο Καίσαρας στη Γαλατία
Ο Καίσαρας διορίστηκε κυβερνήτης της τεράστιας επαρχίας της Γαλατίας (βόρεια-κεντρική Ευρώπη) το 58 π.Χ., όπου διοικούσε ένα μεγάλο στρατό. Κατά τη διάρκεια των επακόλουθων Γαλατικών Πολέμων, ο Καίσαρας διεξήγαγε μια σειρά από λαμπρές εκστρατείες για να κατακτήσει και να σταθεροποιήσει την περιοχή, κερδίζοντας τη φήμη ενός τρομερού και αδίστακτου στρατιωτικού ηγέτη.
Ο Καίσαρας έχτισε μια γέφυρα στον ποταμό Ρήνο εντός γερμανικών εδαφών και διέσχισε τη Μάγχη μέχρι τη Βρετανία. Εντούτοις, οι μεγάλες επιτυχίες του στην περιοχή έκαναν τον Πομπήιο να τον φθονήσει και περιέπλεξαν την ήδη τεταμένη σχέση μεταξύ Πομπήιου και Κράσσου.
Όταν ο Καίσαρας κατέκτησε τη Γαλατία, η πολιτική κατάσταση στη Ρώμη γινόταν όλο και πιο ασταθής, με τον Πομπήιο να βρίσκεται εκεί ως ο μόνος ύπατος.
Μετά τον θάνατο της συζύγου του Πομπήιου (κόρης του Καίσαρα) Ιουλίας το 54 π.Χ. και του Κράσσου το 53 π.Χ., ο Πομπήιος συντάχθηκε με τους αντιπάλους του Καίσαρα και τον διέταξε να εγκαταλείψει τον στρατό του και να επιστρέψει στη Ρώμη.
Ο Καίσαρας αρνήθηκε και με έναν τολμηρό και αποφασιστικό ελιγμό οδήγησε τον στρατό του να περάσει τον ποταμό Ρουβίκωνα στην Ιταλία, πυροδοτώντας έναν εμφύλιο πόλεμο μεταξύ των υποστηρικτών του και εκείνων του Πομπήιου. Ο Καίσαρας και οι στρατιές του καταδίωξαν τον Πομπήιο στην Ισπανία, την Ελλάδα και, τέλος, την Αίγυπτο.
Μάθετε Ακόμα: Conor mcgregor: Τα βιώματα που του άλλαξαν τη ζωή!
Ιούλιος Καίσαρας και Κλεοπάτρα
Ελπίζοντας να αποτρέψει τον Καίσαρα από την εισβολή του στην Αίγυπτο, ο φαραώ Πτολεμαίος ΙΓ Θεός Φιλοπάτωρ σκότωσε τον Πομπήιο στις 28 Σεπτεμβρίου 48 π.Χ. Όταν ο Καίσαρας μπήκε στην Αίγυπτο, ο Πτολεμαίος του χάρισε το κομμένο κεφάλι του Πομπήιου.
Ο Καίσαρας σύντομα βρέθηκε στη μέση ενός εμφυλίου πολέμου μεταξύ του Πτολεμαίου και της Αιγύπτιας αντιβασιλέας του Κλεοπάτρας Ζ, η οποία τύγχανε και μεγαλύτερη αδερφή του.
Ο Καίσαρας έγινε εραστής της και συνεργάστηκε μαζί της για να ανατρέψει τον Πτολεμαίο και να την κάνει κυρίαρχη της Αιγύπτου. Το ζευγάρι δεν παντρεύτηκε ποτέ, αλλά απέκτησαν ένα γιο μαζί, τον Πτολεμαίο XV Καίσαρα, γνωστό ως Καισαρίωνα.
Δικτατορία
Ο Καίσαρας πέρασε τα επόμενα χρόνια εξαφανίζοντας τους εχθρούς του και ό,τι είχε απομείνει από τους υποστηρικτές του Πομπήιου στη Μέση Ανατολή, την Αφρική και την Ισπανία.
Το 46 π.Χ. έγινε δικτάτορας της Ρώμης για δέκα χρόνια, εξοργίζοντας τους πολιτικούς του αντιπάλους και δημιουργώντας τη βάση για το τέλος της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας. Ο Καίσαρας άρχισε να κάνει αρκετές δραστικές μεταρρυθμίσεις προς όφελος της κατώτερης και μεσαίας τάξης της Ρώμης, όπως:
- Ρύθμιση της διανομής επιδοτούμενων σιτηρών
- Αύξηση των μελών της Συγκλήτου για να εκπροσωπεί περισσότερους ανθρώπους
- Μείωση του δημόσιου χρέους
- Υποστήριξη των στρατιωτικών βετεράνων
- Παραχώρηση ρωμαϊκής υπηκοότητας σε ανθρώπους σε μακρινές περιοχές της Ρώμης
- Μεταρρύθμιση των ρωμαϊκών φορολογικών κωδίκων
- Δημιουργία του Ιουλιανού ημερολογίου
Αποφθέγματα του Ιούλιου Καίσαρα
Πολλοί άνθρωποι εξακολουθούν να θεωρούν τον Καίσαρα έναν μεγάλο ηγέτη με έντονες γνώσεις για την ανθρώπινη φύση. Κατά τη διάρκεια των αιώνων, πολλά από τα λόγια του έγιναν διάσημα αποσπάσματα, όπως:
- «Veni, vidi, vici»: «Ήρθα, είδα, νίκησα.»
- «Et tu, Brute? – Tu quoque, fili mi!»: «Κι εσύ τέκνον Βρούτε;»
- «Caesaris coniugium non facto modo turpi, sed etiam fama sinistra vacare debet»: «Η γυναίκα του Καίσαρα δεν αρκεί μόνο να είναι τίμια, αλλά και να φαίνεται».
- «Alea jacta est»: «Ο κύβος ερρίφθη».
- «Αν αποτύχω, είναι μόνο επειδή έχω υπερβολική υπερηφάνεια και φιλοδοξία».
- «Στο τέλος, είναι αδύνατο να γίνεις αυτό που πιστεύουν οι άλλοι ότι είσαι».
- «Κατά κανόνα, οι άνδρες ανησυχούν περισσότερο για αυτά που δεν μπορούν να δουν παρά για αυτά που μπορούν».
- «Κανείς δεν είναι τόσο γενναίος που να μην ενοχλείται από κάτι απροσδόκητο».
- «Το κακό που κάνουν οι άνθρωποι ζει μετά από αυτούς. το καλό συχνά θάβεται με τα οστά τους».
- «Δεν υπάρχουν κόλπα στην απλή πίστη».
- «Ποιος θάνατος είναι προτιμότερος από τον άλλον; Το απρόσμενο.”
Η δολοφονία του Καίσαρα
Ο Καίσαρας αυτοανακηρύχθηκε ισόβιος δικτάτορας το 44 π.Χ. Ωστόσο, πολλοί Ρωμαίοι πολιτικοί δεν αποδέκτηκαν την εκστρατεία του για την απόλυτη εξουσία. Φοβούμενοι ότι θα γινόταν βασιλιάς, μια ομάδα γερουσιαστών συνωμότησαν για να βάλουν τέλος στη ζωή του.
Στις «Ειδούς του Μαρτίου» (15 Μαρτίου 44 π.Χ.), οι Συγκλητικοί με επικεφαλής τον Γάιο Κάσσιο Λογγίνο (Gaius Cassius Longinus,) τον Δέκιμο Ιούνιο Βρούτο Αλμπίνο (Decimus Junius Brutus Albinus) και τον Μάρκος Ιούνιος Βρούτος (Marcus Junius Brutus), μαχαίρωσαν 23 φορές τον Καίσαρα, τερματίζοντας τόσο τη βασιλεία του, όσο και τη ζωή του.
Η δολοφονία του Καίσαρα σε ηλικία 55 ετών τον έκανε «μάρτυρα» και υποκίνησε έναν κύκλο εμφυλίων πολέμων που είχαν ως αποτέλεσμα την πτώση της Ρωμαϊκής Δημοκρατίας και την άνοδο του ανιψιού και διαδόχου του Γάιου Οκτάβιου (Οκταβιανός) αργότερα γνωστού ως Αύγουστος Καίσαρας, στην εξουσία.
«Η τραγωδία του Ιουλίου Καίσαρα»
Το 1599, ο Ουίλιαμ Σαίξπηρ έγραψε την «Τραγωδία του Ιούλιου Καίσαρα», ένα έργο βασισμένο στη ζωή του Καίσαρα. Διαδραματίζεται το 44 π.Χ. και αφηγείται την ιστορία ενός Ρωμαίου πολιτικού, ονόματι Βρούτος, ο οποίος συνωμοτεί μαζί με άλλους για να δολοφονήσουν τον Καίσαρα. Απεικονίζει επίσης τη βάναυση δολοφονία του Καίσαρα και τα επακόλουθα αυτής της δολοφονίας.
Το έργο θεωρείται ότι έκανε το ντεμπούτο του το 1599 στο Globe Theatre του Λονδίνου και συνεχίζει να μαγεύει το κοινό μέχρι σήμερα, εμπνέοντας τραγούδια, μυθιστορήματα, ταινίες, τηλεοπτικές εκπομπές, ακόμα και κωμωδίες. Παρείχε επίσης πολλά γνωστά αποφθέγματα που αποδίδονται στον Σαίξπηρ, όχι στον Καίσαρα όπως:
- «Και εσύ, Βρούτε;»
- «Φίλοι, Ρωμαίοι, συμπατριώτες, δανείστε μου τα αφτιά σας».
- «Το λάθος, αγαπητέ Βρούτε, δεν είναι στα αστέρια μας αλλά στον εαυτό μας».
- «Προσοχή στις Ειδούς του Μαρτίου».
- «Ο θάνατος, ένα απαραίτητο τέλος, θα έρθει όταν έρθει».
Ο Καίσαρας ήταν ένας Ρωμαίος στρατηγός, πολιτικός, ισόβιος Δικτάτορας, όπως αυτοκηρήχθηκε, και ένας πολυγραφότατος ιστοριογράφος, που μας άφησε πλούσιο υλικό Λατινικής πεζογραφίας.
Ως εκ τούτου, δεν αρκούν λίγες παράγραφοι για να μιλήσει κανείς για ένα από τα πιο διάσημα ιστορικά πρόσωπα όλων των εποχών, αλλά απαιτείται ολόκληρη ιστορική και φιλολογική μελέτη για τη βιογραφία και το έργο του.
Εμείς κάνουμε απλώς μια απόπειρα να φωτίσουμε τις σημαντικότερες πτυχές της ζωής και του πολιτικού του στίβου και, γιατί όχι, να δώσουμε το έναυσμα για περαιτέρω μελέτη και συγγραφή!
Διαβάστε ακόμα στο Manday.gr:
