Μπορεί να μην έχετε ακούσει για τον Baldassare Castiglione. Ήταν κόμης του 16ου αιώνα και, αν κρίνουμε από το πορτρέτο του, δεν ήταν ιδιαίτερα όμορφος.
Όσοι από εσάς έχετε επισκεφτεί το Λούβρο, τότε μάλλον το έχετε δει. Όχι τίποτε άλλο δηλαδή, απλώς ο Καστιλιόνε ήταν καλός φίλος του Ραφαήλ, του αναγεννησιακού δασκάλου ζωγραφικής.
Δεν τον γοήτευσε μόνο με την ιδιόμορφη εμφάνισή του, αλλά και για το απαράμιλλο στυλ του. Αυτό αποτέλεσε, άλλωστε, έμπνευση για πολλούς αριστοκράτες της περιόδου κι όχι μόνο.
Η κληρονομιά που άφησε πίσω του ο Καστιλιόνε μπορεί να συνοψιστεί με μια και μοναδική λέξη: «sprezzatura». Σημαίνει κυριολεκτικά «μελετημένη απροσεξία» και αναφέρεται στην τέχνη του να εκτελείτε ένα πολύ δύσκολο έργο με έναν τόσο χαριτωμένο τρόπο που να μοιάζει σχεδόν αβίαστο.
Τι σχέση έχουν όμως όλα αυτά με το θέμα μας; Αν πρέπει να σκεφτούμε ένα σύγχρονο αρχέτυπο, δεν μας έρχεται άλλος στον νου από τον συμπατριώτη του Castiglione, Andrea Pirlo.
Όπως μαρτυρά ο ίδιος ο πρώην ποδοσφαιριστής, συνήθιζε να περνάει πολλές ώρες μπροστά στον καθρέφτη, φτιάχνοντας το γιακά του, τις τσακίσεις στο μπλουζάκι πόλο του και το στρίφωμα του παντελονιού του. Και πριν βιαστούμε να τον αποκαλέσουμε νάρκισσο, πάμε να δούμε τι μπορεί να κρύβεται πίσω από όλη αυτή τη στάση ζωής.
Ο Andrea Pirlo εκπροσωπεί την «sprezzatura»
Ο νεαρός Pirlo αφιέρωσε περίπου 10.000 ώρες συνολικά για να επιτύχει την άπιαστο πνεύμα που εκφράζει η λέξη «sprezzatura».
Το έκανε τόσο αβίαστα, όπως ακριβώς και το κάρφωμα του φάουλ του Juninho Pernambucano, πριν κάνει αργότερα τη δική του ανατροπή και καταλήξει στο La Maledetta.
Μιλάμε, φυσικά, για τον πιο cool ποδοσφαιριστή που έχει υπάρξει στην παγκόσμια ιστορία – εκείνον, που σαρώνει μέσα στα γήπεδα και μοιάζει σαν να σηκώθηκε μόλις από το κρεβάτι του.
Ένα πρότυπο κομψότητας και μεγαλείου
Παρόλα αυτά, μάλλον δε θα λέγατε πως είναι ο πιο όμορφος της γενιάς του, τουλάχιστον όχι με την κλασική έννοια της λέξης.
Πέρα από την εμφάνισή του στη θρυλική διαφήμιση της D&G με την Ιταλία που κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελο το 2006, ο Πίρλο δεν σταμάτησε την κυκλοφορία στα Y-front εσώρουχα, όπως έκαναν οι Freddie Ljungberg και Hidetoshi Nakata.
Απεναντίας, αντιστεκόταν πάντοτε στις τάσεις. Δεν θα τον δείτε, λοιπόν, να φοράει commercial ρούχα και παπούτσια ή να συνεργάζεται με εταιρείες μόδας, όπως οι Fendi και Fila.
Η μόδα με τα μεγάλα μπλουζάκια και τα oversized φουτεράκια μάλλον προσβάλλει κάποιον που γνωρίζει τις μετρήσεις της μέσης, του γιακά και του εσωτερικού των μηρών του σαν να ήταν το PIN της κάρτας του.
Μάλιστα, τα λόγια του διάσημου Karl Lagerfeld, «Το τρέντι είναι το τελευταίο στάδιο πριν το κιτς», φαίνεται να αντανακλούν άψογα την κοσμοθεωρία και την άποψη του Πίρλο για τη μόδα και το στυλ του άνδρα.
Μάθετε Ακόμα: Πώς να εντυπωσιάσετε φορώντας το φούτερ σας!
Ξέρει τι θα πει διαχρονικότητα
Ο Πίρλο ευνοεί τους συγκρατημένους και τους διαχρονικούς. Η άνοδός του συνέπεσε με εκείνη του Slow Movement στην Ιταλία, που ενθάρρυνε τους παραγωγούς να δώσουν έμφαση στην ποιότητα.
Ο ίδιος πιστεύει πως ορισμένα πράγματα, όπως είναι το καλό ντύσιμο και το φαγητό, απαιτούν χρόνο. Αξίζουν όμως την αναμονή, γιατί είναι άκρως διαχρονικά.
Μοιάζει λίγο με το ρόλο του στο γήπεδο, όπου το παιχνίδι είχε γίνει πλέον πιο γρήγορο και έντονο, τουλάχιστον συγκριτικά με το παρελθόν.
Ο ίδιος όμως έπαιρνε πάντοτε το χρόνο του σε κάθε αγώνα που έπαιζε. Η θολούρα και η βιασύνη δεν διατάραξαν ποτέ το ρυθμό του, ούτε μείωσαν την όρασή του.
Ήταν πράγματι αργός, συγκριτικά με τους συμπαίκτες του. Κι όμως, τα κατάφερνε πάντοτε και με το παραπάνω!
Τα παρατσούκλια που ενέπνευσε κατά τη διάρκεια της καριέρας του, «il Maestro» και «l’Architetto», αποτυπώνουν την εκτίμηση του Pirlo για την σύνθεση, το σχέδιο και τα σκηνικά. Έτσι, μπορεί να σταθεί οπουδήποτε τόσο εντός, όσο και εκτός γηπέδου.
Ένα ανεξιχνίαστο μυστήριο
Σε αυτόν όμως υπάρχει κάτι πολύ πιο σημαντικό από τα αδόμητα σακάκια, τα ανοιχτά πουκάμισα, τα ζιβάγκο και τα σουέντ μοκασίνια, τα οποία είναι απλώς ο τρόπος έκφρασής του, εντελώς αβίαστα και φυσιολογικά.
Έχει αυτό το ανεξιχνίαστο βλέμμα στο πρόσωπό του, που μοιάζει σχεδόν σαν να παίζει σε μια παρτίδα πόκερ, όπου διακυβεύονται πολλά χρήματα.
Και ο τόνος της φωνής του όμως δεν έχει εντάσεις. Τις περισσότερες φορές μιλάει αργόσυρτα, κατεβάζοντας καρδιακούς παλμούς. Όπως αντιλαμβάνεστε, είναι η προσωποποίηση της ηρεμίας και της χαλάρωσης.
Μάλιστα, μερικές φορές μας δίνει την εντύπωση πως είναι απόμακρος, αδυσώπητος και δεν σηκώνει μύγα στο σπαθί του. Ο τύπος είναι τόσο μυστήριος, που μοιάζει με ένα ζωντανό αίνιγμα της Σφίγγας!
Εάν όμως διαβάζατε το βιβλίο του «I Think Therefore I Play;» ή είχατε ποτέ την δυνατότητα να συνομιλήσετε με τους συμπαίκτες του, θα καταλαβαίνατε πως στην καθημερινότητά του είναι παιχνιδιάρης και άκρως απολαυστικός.
Την ίδια στιγμή, είναι ο άνθρωπος που έρχεται στο μυαλό σας αν σκεφτείτε έναν γοητευτικό 40αρη με εκλεπτυσμένο γούστο: ο Andrea Pirlo συμπληρώνει την εικόνα, κρατώντας ένα ποτήρι Arduo και στηρίζοντας το απαλά στο πόδι του.
Από εκεί και πέρα, το μούσι έκανε όλα τα υπόλοιπα. Θα μπορούσατε να πείτε ότι η ύπαρξή του ήταν μια καθοριστική στιγμή, όμοια με εκείνη κατά την οποία ο Carlo Mazzone αποφάσισε να βάλει τον Pirlo μπροστά στην άμυνα της Brescia.
Κι αν αναρωτιέστε για την στιγμή που τον καθιέρωσε σε έναν ποδοσφαιρικό θρύλο, τότε δεν έχετε παρά να θυμηθείτε τον ημιτελικό του Παγκόσμιου Κυπέλου το μακρινό 2006.
Ήταν ο αγώνας όπου έδωσε την καθοριστική ανάποδη πάσα στον Fabio Grosso και τον έκανε να κλέψει τις καρδιές και τις εντυπώσεις εκατομμύρια τηλεθεατών!
Η κληρονομιά του Andrea Pirlo έρχεται για να μας αποδείξει πως αθλητισμός και κομψότητα πάνε μαζί κι αυτό είναι κάτι που κανένας δεν θα μπορέσει ποτέ του να αμφισβητήσει ή να του το στερήσει.
Κι αν κάποιοι θαυμαστές του ποδοσφαίρου σας πουν πως ο τρόπος που έπαιζε στο γήπεδο ήταν βαρετός, γελάστε. Γιατί ο Pirlo κατάφερε να του δώσει ζωντάνια και σπίθα με τον δικό του, ξεχωριστό τρόπο.
Εάν έχετε οποιαδήποτε απορία για τον διάσημο αυτό αστέρα του ποδοσφαίρου, μη διστάσετε να μας την απευθύνετε!
Διαβάστε ακόμα στο Manday.gr:
